امام علی(ع) درباره آیه شریفه: «اگر خداوند برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، قطعاً زمین تباه می‌گردید» فرمود: «معنایش این است که خداوند به برکت وجود نیکوکار، هلاکت را از بدکار دفع می‌کند»

همچنین امام صادق(ع) می‌فرماید: «خداوند به برکت وجود شیعیان نمازگزار ما، عذاب را از شیعیانی که نماز نمی‌خوانند دفع می‌کند، اگر همه آنها نماز را ترک می‌کردند، قطعاً هلاک می‌شدند، و خداوند به برکت وجود شیعیان زکات‌پرداز ما (عذاب را) از شیعیانی که زکات نمی‌دهند دور می‌گرداند. و این است معنای سخن خداوند عزّوجلّ که «اگر خداوند برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، قطعاً زمین تباه می‌گردید» (1)